Leitin af hinum stóra.

Nú mega fiskistofnar norður-atlandshafsins vara sig, því síðuhaldari er búinn að festa sér kaup á átta feta silungsstöng og verða sér út um afnot af fluguveiðistöng fyrir sumarið.
Nú þegar hefur verið skundað um víðan völl í leit af hinum stóra. Ekki hefur sú leit enn skilað árangri, en sjáum til hvað býr í skauti sumarsins.
Hef ég orðið mér út um mikla aflakló til leiðsagnar um hvert ber að ota stönginni til árangurs. Aflabrögð sumarsins hafa aðallega falist í því að húkka spúninum í bakpokann, skálmina og í grasbakka, en allt horfir til betri vegar með hækkandi sól.

Þegar ég var að skoða landið og miðin í tilraun minni til þess að finna hentuga veiðistaði. Þá var mér hugsað til hversu nauðsynlegt er að huga vel að náttúrunni og skilja við sig á þann máta sem komið var að. Við þessa hugsun fór ég að rifja upp fyrir mér þegar laxastofninn hrundi í Elliðaánum sumarið 1994. Þá kom upp svæsið tilfelli af kílaveiki í Íslenska laxastofninum. Orsök þessarar óværu fannst ekki, en sjónir bárust fljótt að þáverandi borgarstjóra Ingibjörgu S. Gísladóttur. Talið er að þegar hún veiddi fyrsta lax sumarsins í Elliðaánum, eins og venjan er að borgarstjóri geri í reykjavík, þá hafi hún vaðið upp í klof og hrundið af stað atburðarás sem ómögulegt hafi verið að stöðva.

p.s. 26,7% lokið af þeim viðburðum sem ég setti mér í byrjun sumars, nánar tiltekið 16. maí.