Hættulegir tímar.

Dagurinn í gær var svartur dagur. Stundum veit ég hreinlega ekki hvað er hægt að treysta á lengur. það virðist ekki vera steinn yfir steini í tenglum við það sem maður telur vera hvað trausta í tilverunni.
Sá skelfilegi atburður sem reið yfir líf mitt í gær var að kaffibrúsinn minn bilaði, tappinn brotnaði. Þetta gerðist á versta tíma, en ég legg af stað til Ísafjarðar á morgun. Ég er ekkert viss um að ég treysti mér í ferðalagið án brúsans míns. Þarf líklegast að hringja á undan mér á bensínsjoppurnar og athuga hver sýrnin er auk uppruna og brennslustig á því kaffi sem í boði er.

En ég hef ákveðið að lifa hættulega og láta á það reyna að komast til Ísafjarðar á því kaffi sem þjóðvegapulsusjoppur landsins bjóða uppá.

Framhald síðar...

p.s. læt mynd #2 frá því á árshátíðinni fylgja með.